Z pośmiertnego tomiku poezji nieznanego poety...

Wraca nawalony Clinton do domu...
Wraca do domu o drugiej w nocy, nawalony jak szpadelek. Żona, Hillary, wpuszcza go do środka i mówi:
- Kochanie, tak późno wracasz, pewnie musiałeś zostać dłużej w biurze, prawda?
- Eeeeebee. - odpowiada Clinton, chwiejąc się na nogach.
- O, i czuć od ciebie alkohol! Biedaku, pewnie koledzy kazali ci znowu pić wódkę?
- Noooooo, eee.
Nagle dostrzega na twarzy Billa ślady zadrapań od paznokci.

Prosze bardzo, a ponieważ ostanio zatrudniliśmy wróżbitę to przedstawiamy portret pamięciowy wokalisty Ich Troje za parę latek. Ja osobiście to nawet wierzę wróżbicie, bo wiem że jak człowiek zaczyna się dziurkować i kolczykować to przestać już nie może.

Śliczny prawda? Ciekawe co będzie wtedy śpiewał.

Miałem marzenie gdy byłem chłopcem.
Marzenie jedno - zostać bankowcem.
Codziennie rano z uśmiechem wstawać
Bankowi życie młode oddawać.

I oto,proszę, to czego chciałem,
Marzenie moje, stało się ciałem.
Bankowi życie moje oddaje.

Nie chcę podwyżki, po co trzynastki,
To wszystko tylko szczęścia namiastki.
A szczęście dla mnie-to praca szczera:
Dwanaście godzin przy komputerach.

Dla dobra Banku, niech w siłe rośnie.
Łopocze sztandar z Kunmi radośnie.
Ku słońcu jutra, lepszej przyszlości
Niech radość w sercach naszych zagości.

Nie wzbraniaj, Ojcze! Precz z oczu Matko!
Nie dla mnie żona i dzieci stadko.
Jeść, spać, dorastać - Ja pragnę w biurze
I umrzeć - z dłonmi na klawiaturze......

Następny