Dyktator - tani, studencki sposób na nudę

Witamy w ten piękny sobotni poranek. W dzisiejszym odcinku wielopaka będzie o staruszkach, pewnym pechowym polowaniu oraz o wymagającym kliencie. A zaczniemy świątecznie:

- Kochanie, wybieraj, co byś chciała na 8 marca? Brylantową kolię, futro z norek, willę na Lazurowym Wybrzeżu?
- Kochanie, wszystko, czego pragnę, to wieczoru z tobą i twojej miłości.
- Cięcie! - powiedział reżyser.

by Peppone

* * * * *

Ojciec z synem wybrali się na polowanie. Jako że ojciec był inwalidą wojennym - nie miał obu nóg, syn zapakował go w plecak, plecak zarzucił na plecy i poszli do lasu. Idą, tropią, syn obserwuje przód i boki, ojciec tyłu pilnuje...
Nagle zza krzaków wypada na nich stado dzików. Syn postanawia uciekać. Biegnie, ale szybko traci siły z powodu dodatkowego obciążenia. W pewnym momencie poddaje się, zrzuca plecak i biegnie ile sił w nogach do wioski. Przybiega do domu, pada przed matką na kolana i mówi:

"A czy jak stanę na torach i chwycę się trakcji, to pojadę jak tramwaj?" - większość z nas zna dowcip o tym, czy istnieją głupie pytania, czy tylko głupie odpowiedzi. A czy poniższe pytania takowe są? Głupie pytanie...

#1. Muzykalny penis

Ciężka jest dola studenta uwięzionego w murach akademika, jednak dwóch dzielnych studentów, którzy z racji swego wybitnie długiego, uczelnianego stażu zaliczają się do szanowanej „rady mędrców” postanowiło udowodnić, że wystarczy odrobina wyobraźni, aby stworzyć coś, co podbije serca wszystkich.

Panie i panowie! Oto akademicka wersja słynnej planszówki pt. „Monopoly”:

Główny engine gry zapożyczony został z pudełka po ekonomicznym produkcie pizzopodobnym serwowanym przez pobliską pizzerię.

Na potrzeby gry powstały nawet specjalne pionki (jeden rozpadł się podczas sesji zdjęciowej...)

Nie mogło, oczywiście, zabraknąć kart "Szansa i Fail".

Czemu warto zagrać w „Dyktatora”?

„Monopoly” to koszt rzędu 95 zł, co stanowi równowartość zapasu studenckiej strawy na miesiąc, lub alkoholowych zakupów na jeden sobotni wieczór w akademiku. Tymczasem „Dyktator” to troszkę uboższa, tańsza i bardziej „minimalistyczna” wersja tej gry, która po wymieszaniu z procentami gwarantuje zabawę przerywaną jedynie krucjatami po „zaopatrzenie”. Dodatkowo możemy napchać się pizzą za grosze.

Twórcy gry zapowiadają wprowadzenie swojego produktu do masowej produkcji i kolportażu „Dyktatora” na terenie akademików. A potem? Potem swoją grą podbiją resztę kraju. Póki co obaj mistrzowie sztuki akademickiego survivalu zmienili dietę i mocno przybierają na wadze. A wszystko to dla dobra interesu – dzięki takiemu poświęceniu zebrali już całkiem sporą liczbę pudełek po pizzy. Kiedy gra trafi na rynek nie omieszkamy Wam o tym powiedzieć.

Wielkie ukłony w stronę twórców gry za poświęcony czas i możliwość przyjrzenia się ich dziełu z bliska.